Na czym polega zespół cieśni nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka jest najczęściej występującą neuropatią uciskową w obrębie kończyny górnej. Neuropatia ta jest związana z przewlekłym zapaleniem błony maziowej, odbywającym się w obrębie kanału nadgarstka. Powiązana jest również z innymi schorzeniami zmniejszającymi objętość kanału nadgarstka. Czynniki ryzyka dla tej choroby:
- płeć żeńska
- zaawansowany wiek
- niedoczynność tarczycy
- choroby reumatyczne
- cukrzyca
- otyłość
- ciąża
- choroby zapalne
- niewydolność nerek
- przebyte urazy nadgarstka
- palenie papierosów
- alkoholizm
- powtarzalne ruchy przeciążające nadgarstek
Jakie są przyczyny zespołu cieśni nadgarstka?
Przyczyną tej choroby, która wpływa na zmniejszenie objętości kanału nadgarstka mogą być:
- przewlekłe zapalenie błony maziowej w jego obrębie
- zmniejszenie objętości kanału nadgarstka z powodu urazu lub przebytego złamania
- gangliony, guzy – zmiany w okolicy kanału nadgarstka
Najczęstsze objawy zespołu cieśni nadgarstka
Do najczęstszych objawów zespołu cieśni nadgarstka możemy zaliczyć:
- u największej liczby pacjentów pojawia się drętwienie i mrowienie w obrębie kciuka, palca wskazującego, palca środkowego oraz połowy palca serdecznego
- niezdarność ręki – obniżenie sprawności ręki
- bardzo charakterystycznym objawem jest ból okolicy nadgarstka oraz drętwienia ręki nasilające się w nocy. Ból ten wybudza ze snu wielokrotnie w ciągu nocy i wtedy typowym odruchem jest potrząsanie ręką w celu ustąpienia objawów.
- bóle promieniujące z okolicy nadgarstka do przedramienia, łokcia czy niekiedy nawet do barku
- zaniki mięśniowe w obrębie kłębu kciuka
Umów wizytę u specjalisty
Zadzwoń
Jak wygląda diagnostyka zespołu cieśni nadgarstka?
Podczas wywiadu oraz badania (testy: Phalen’a, Tinel’a, Durkan’a, zaburzenia rozdzielności czucia) doświadczony ortopeda rozpoznaje specyficzne objawy kliniczne. Dodatkowo wykonuje się:
- USG kanału nadgarstka z oceną nerwu – ocena grubości więzadła poprzecznego nadgarstka, ucisku nerwu pośrodkowego poprzez zmienione więzadło poprzeczne, zmian w kanale nadgarstka (przewlekłe zapalenie błony maziowej lub zmian strukturalnych w kanale nadgarstka jak gangliony, guzy).
- EMG – jest to badanie przewodnictwa nerwu pośrodkowego, które przeprowadza się w celu oceny poziomu uszkodzenia nerwu oraz stopnia zaawansowania uszkodzenia. Często wykonuje się je dla oceny rokowania po odbytej operacji.
- Rezonans magnetyczny MRI ręki – służy do oceny struktur kanału nadgarstka oraz nerwu wraz ze stopniem jego ucisku i obrzęku, ale wykonuje się rzadko.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Leczenie nieoperacyjne
Głównym zadaniem leczenia nieoperacyjnego jest zmniejszenie stanu zapalnego w obrębie kanału nadgarstka co w efekcie przynosi redukcję ucisku nerwu. Lekarz ortopeda może zaproponować następujące działania:
- odciążenie kończyny
- doustne niesterydowe leki przeciwzapalne
- unieruchomienie nadgarstka w szynie gipsowej lub dedykowanej ortezie (stabilizatorze)
- zastrzyki sterydowe do kanału nadgarstka, które dają 80% skuteczność w okresowym ustąpieniu objawów
Leczenie operacyjne
W przypadku gdy nieoperacyjne metody zawiodą a objawy szybko postępują tzw. „ostra cieśń” oraz u pacjentów z zaawansowaną postacią choroby – należy podjąć decyzję o operacji. Operacja polega na uwolnieniu nerwu pośrodkowego drogą przecięcia więzadła poprzecznego nadgarstka. Zabieg operacyjny w trybie ambulatoryjnym wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub regionalnym (znieczulenie operowanej kończyny) w warunkach sali operacyjnej.
W przypadku operacji rewizyjnych wykonuje się dłuższe cięcie operacyjne w celu pełnego zrewidowania kanału nadgarstka. Po operacji w pierwszej dobie stosuje się opatrunek delikatnie uciskowy. Jest on niezbędny, aby uniknąć powikłań związanych z krwiakiem okolicy operowanej. Natomiast od drugiej doby wystarczy mały opatrunek na ranę. Unieruchomienie nie jest konieczne. Szwy pooperacyjne należy usunąć po 10 dniach od operacji.
Zespół cieśni nadgarstka - Specjaliści Idea Ortopedia
Umów wizytę u specjalisty
Zadzwoń