Paluch sztywniejący

Na czym polegają paluchy sztywniejące czyli halluks rigidus?

To patologia stopy, która polega na rozwijaniu się zmian zwyrodnieniowych stawu śródstopno-palcowego palucha (stawu u podstawy palucha), pojawia się z wiekiem, najczęściej u byłych sportowców w wyniku kumulacji przeciążeń. Dochodzi do uszkodzenia chrząstki tego stawu i w konsekwencji powstają osteofity – narośla kostne, które ograniczają ruchomości stawu u podstawy palucha. To choroba zwyrodnieniowa, która może pojawić się sama z siebie, z powodu spontanicznego uszkodzenia chrząstki, ale czasami po urazach czy złamaniach w obrębie stawu.

Najczęstsze objawy (palucha sztywniejącego)?

Pacjenci, którzy zgłaszają się do ortopedy najczęściej skarżą się na ból, ograniczenie ruchomości stopy/palca i konflikt wyrośli kostnych z obuwiem – nad stawem paluchowym tworzą się osteofity = nawarstwienia kostne, gdy są duże stopa nie mieści się w bucie.

Jak wygląda diagnostyka palucha sztywniejącego?

Do postawienia diagnozy palca sztywniejącego w większości przypadków konieczne jest badanie kliniczne – lekarskie oraz ocena stopy w badaniu RTG stopy.

Leczenie palucha sztywniejącego

Leczenie nieoperacyjne

Leczenie palucha sztywniejącego rozpoczyna się od postępowania nieoperacyjnego. Stosuje się specjalne wkładki do butów. Natomiast nie każde wkładki, nawet robione na miarę, będą dobrze sprawdzały się w każdym przypadku tego schorzenia ortopedycznego. W okresach zaostrzeń (nasilenia dolegliwości bólowych) możliwe jest zastosowanie wstrzyknięć dostawowych i fizjoterapii. W dłuższej perspektywie ważne jest zastosowanie odpowiednich butów oraz unikanie aktywności, które powodują powstawanie dolegliwości bólowych np. chodzenie na obcasach czy uprawianie sportów (m.in.: wspinanie, bieganie, sporty walki).

Leczenie operacyjne

Leczenie operacyjne przy paluchu sztywniejącym stosuje się w przypadku utrzymujących się dolegliwości bólowych lub konfliktu z obuwiem (ocieranie się narośniętej kości w bucie). Stosowanych jest wiele metod leczenia operacyjnego:

• usuwanie osteofitów
• korekcje kości śródstopia
• zastępowanie stawu stawem sztucznym
• usztywnienie stawu

Ocena, która metoda jest najlepsza dla danego pacjenta, jakie ma zalety a jakie wady, wymaga doświadczenia ortopedy specjalizującego się w stopach.

Autor: Dr hab. n. med. Andrzej Boszczyk