Złamanie stawu skokowego, złamanie kostki

Złamanie stawu skokowego, nazywanego również kostką, jest jednym z najczęstszych uszkodzeń tego stawu. Może mieć różne postaci: od niewielkich złamań, które nie wymagają nawet stosowania kul do rozległych złamań wymagających leczenia operacyjnego.

Stosuje się wiele podziałów złamań – na przykład w zależności od liczby złamanych kostek – złamanie kostki, złamanie dwukostkowe, złamanie trójkostkowe. Te trzy kostki ulegające złamaniu to: kostka boczna, kostka przyśrodkowa, kostna tylna.

Te bardziej skomplikowane złamania kostki są niełatwe w leczeniu, wiążą się z częstymi powikłaniami.

Następstwami złamań stawu skokowego są:

• sztywność (zmniejszenie zakresu ruchomości stawu skokowego)
• przewlekłe dolegliwości bólowe
• zwyrodnienie stawu, do którego może dojść np. w wyniku nieprawidłowego leczenia złamania -– dlatego tak ważne jest, aby powierzyć leczenie doświadczonemu ortopedzie wyspecjalizowanemu w chorobach stawu skokowego

Najczęstsze objawy złamania stawu skokowego

• ból występujący po urazie
• często pacjenci mają wrażenie, że coś „strzeliło”
• obrzęk, opuchnięcie narastający w pierwszych godzinach po urazie
• zasinienie stopy
• problem ze stanięciem na stopie

Jak wygląda diagnostyka złamania stawu skokowego?

Podstawą diagnozy złamania kostki jest wizyta u ortopedy i badanie RTG stawu skokowego. W wielu przypadkach rentegen jest wystarczający, aby postawić diagnozę. W bardziej złożonych złamaniach kostki stosuje się tomografię komputerową.

Leczenie złamania stawu skokowego – złamania kostki

Leczenie operacyjne

Część złamań kostki może być leczona nieoperacyjnie. Polega to na zastosowaniu unieruchomienia w ortezie lub gipsie i powstrzymaniu się od stawania na nodze przez wyznaczony przez ortopedę okres. Możliwość leczenia nieoperacyjnego ocenia ortopeda. To nie zawsze jest oczywista decyzja, wymaga doświadczenia.

Złamania przemieszczone, złamania dotyczące kilku kostek – dwukostkowe, trójkostkowe – często wymagają nastawienia i zespolenia operacyjnego. Operacja polega na nastawieniu złamania, czyli ponownego ustawieniu kości w anatomicznej pozycji (tak jak przed złamaniem). Po nastawieniu dokonuje się zespolenia, a więc zabezpiecza się uzyskane nastawienie przy pomocy płytek metalowych i śrub.

Po złamaniu stawu skokowego konieczna jest rehabilitacja. Rehabilitację rozpoczyna się wcześnie, jeszcze w czasie używania kul i stosowania unieurchomienia: gipsu lub buta ortopedycznego.

Autor: Dr hab. n. med. Andrzej Boszczyk